Allah’ın yeryüzündeki halifesi olan insan, yeri geldiğinde zalim, aşağı, yeri geldiğindeyse alim ve yaratılmışların en şereflisi olmuştur. Çoğumuz haller içinde sürüklenmekte ve yolumuzu bulmaya gayret göstermekteyiz. Bunun yanında kendinden bir haber olanlar da var elbet.. Kendimizden bir haber olsak da yolda olmaktan, kendimizi aramaktan vazgeçmediğimiz sürece tam olarak kaybolmuş sayılmayız. Yol gösterenlerin en hayırlısı olan Allah bizleri istikametinden ayırmasın.

Yazdığım zamanlar genelde haddi aşıyorum düşüncesine kapıldım çoğu zaman. Kimdim ve sözümün ne kıymeti vardı? Sonra kelamı bize emanet edenin Allah olduğunu hatırladım. Ve bu doğrultuda kimi zaman nefsimin, kimi zaman göğsümün sesini işittim ve karalamaya başladım. Her söz işitilmek ister, şayet öyle olmasaydı bize dil, gönül, akıl, ruh ve dert emanet edilmezdi. O sebeple ben de gücüm yettiğince gönlümün sesini işitmeye çalıştım. Niyetim işittiğimi işittirebilmek. Hata ve kusurlardan dolayı Allah’tan af dilerim. Razı olmayacağı sözü söyletmemesi duasıyla..