güneş çehrene bakınca haya ediyor

gün doğuyor aydınlığınla

bakışın bahara tesir ediyor

çiçekler boynu bükük açıyor

serçeler çiçeklere değil

tebessümüne konuyor.

sesini işitmeye hasret bir dağ var

adımlarınla inceden kırıyorsun

gönlümün üstünde bir haber yürüyorsun.

dört yandan perişan ediyor

ve hiç ses etmiyorsun

ne göğsümü işitiyor, ne yollarımı gözlüyorsun

yüreğimin enkazında bir başıma koyuyor

belki beni hiç düşünmüyorsun