bir yahudi görüyorum

ağaçlar utana sıkıla haber veriyor bana

antisemitizm diye bağırıyor

ben antisemitizmi ondan öğreniyorum

unları yere döküyorlar

oysa ”hamursuz bayramı”nı kutlamıyorlar

tırların önüne geçiyor

umuda dur diyorlar

uçaklara el sallıyor çocuklar

”gelin şu bir avuç kaptan beraber yiyelim”

uçakları kuş sanıyorlar

bir baba sırtında gezdiriyor bebeğini

kelebeğin ardına düşmüş, Refah’a koşuyorlar

çocuk ellerini uzatmıyor kelebeğe

cansız

Rim ile el ele şimdi ruhu

dedesinin koynundan koparılan

bir annenin feryadı içinde koşuşuyorlar

bakın ağaçların ardında birileri var

sırıtıyorlar

dişlerinden kan damlıyor

arz titriyor mahcubiyetinden

göğe sesleniyor

yağmur damlalarıyla tekrar yere iniyor çocuklar

cıvıl cıvıl oynuyorlar molozların arasında

ağaçların arkasında gölgeler görüyorlar

yahudiye yaklaşıyorlar, onu ürkütüyorlar

”korkma” diyor çocuk

korkma biz zalim değiliz

yarım kalan oyunumuzu oynamaya geldik

arkasını dönüyor ve sesleniyor tekrar

”korkma! biz yahudi değiliz”